Met éen van de sterkste marketingstrategieën van dit jaar: Sick ass single “Diet Coke” met de “Flava In Ya Ear” homage, een dikke distrack in samenwerking met Arby’s naar Mc Donald’s (Mc Donald’s, give the man his money!) en een listening party aka “Cokechella” tijdens Coachella – it’s only right that I get back in my review bag.
Van alle dingen die zijn voortgekomen uit de pandemie, is Verzuz mijn favoriet. Vrijwel elke battle is pure nostalgie. Je girl was fan. I was all here for it, until it was brought to my attention dat Swizz Beatz en Timbaland, de oprichters van Verzuz, eraan denken om een Biggie versus Tupac te organiseren. Wanneer laten wij hen die zijn heengegaan eens een keertje met rust?
In San Na Hype gaf ik al aan dat Extinction Level Event: The Final World Front my favorite Busta album is en dat ik om die reden ook Extinction Level Event 2: The Wrath Of God zou reviewen, to see if it can live up to the first one, so let’s go.
Ik kan mij niet de laatste keer herinneren dat ik een album heb beluisterd, with more than 12 songs, without skipping a song or getting bored. Big Sean made it happen though! Detroit 2 is in a league of its own. Man, maybe album of the year?
Laten we het hebben over het fenomeen “cancel culture”. Naast “toxic” en “energy” the most overused term in this day and age. It’s wack.Heel deze cancel culture is wack. Ik ga jullie haarfijn uitleggen waarom it’s wack AF is.
Artiesten worden aanbeden. De hemel in geprezen. Verafgood zelfs. Alles wat ze doen wordt door de media op de voet gevolgd. Elke misstap wordt vergroot en gedeeld met het publiek. Zeker als het gaat om hoe ze bewegen in tijden van nood. Let me say one thing: these rappers ain’t gonna save us and quite frankly… it’s not their job to do so. Hear me out.
Het jaar is 2009. De hiphopscene in Nederland is in haar prime. Er bloeien een aantal nieuwe rappers op onder platenlabel TopNotch. Rappers die TopNotch’ merk waarborgde als vaandeldrager wat betreft hiphop in Nederland.
I’ve been slacking. Hard. Dus toen een van m’n vriendinnen aan het raven was over het nieuwe album, realiseerde ik me dat die hele release me voorbij is gegaan. Ik heb nu eindelijk de tijd genomen om this masterpiece te beluisteren. Let me tell you…
Waar de meerderheid van de fans verliefd werd op de sounds van ATCQ na het horen van tracks zoals “Scenario”, “Can I Kick It?”, “Electric Relaxation” en “Bonita Applebum”, begint mijn queeste in 2016 met een MTV show, een documentaire en een patta.
Missy is verantwoordelijk voor heel wat gems en ze krijgt nog steeds niet de credits die ze verdient. That gonn’ end today. Laat me jullie vertellen waarom Missy de koning der koningen is and y’all gonn’ start putting some respect on her name.
Toen mijn broer mij een clip stuurde van Sef’s liveoptreden bij NPO’s M (which sounded beautiful AF, by the way), wist ik dat ik het album van Sef moest beluisteren. It wouldn’t sit right in my heart nostalgic heart als ik het album niet zou checken.
Flinke Namen. Een naam wat gewicht draagt en enige verwachting met zich meebrengt. Tevens de naam van rapformatie bestaande uit Murth, The Flexican, Fit en Sef. Een groep dat niet alleen mijn volledige aandacht had, maar ook mijn volledige hart.
Ik wil het vandaag met jullie hebben over Ryan Leslie. Een producer die nauwelijks tot nooit wordt genoemd. Een producer die basically verantwoordelijk is voor Cassie’s whole career, but y’all won’t give my man his props? Shit. I WILL.
Ik weet dat dit een hiphop website is, maar ik moet even m’n props geven aan de nieuwe lichting r&b-artiesten. Plus, de lijn tussen hiphop en r&b is al een tijdje onduidelijk, since every rapper be singing on hooks and using r&b samples.
Ik herinner me nog een tweet van Lloyd Banks waarin hij aangaf dat “ain’t nobody checking for banks anymore”. Ik heb hier heel lang over nagedacht, is dat zo? If so, hoe zit dat? Wanneer is de koek op? Wanneer is een rapper niet meer relevant?
Akwasi laat weer van zich horen. Ditmaal in de vorm van een volledig album, Sankofa. Met een cover draped in kente cloth and gold jewelry, bijgestaan door two queens, straalt hij royalty uit. You already know, yours truly had to to give it a listen.
EARTHGANG is underrated. Jazeker.
First my sincere apologies for sleeping on them – I’ve been sleeping on everyone from Dreamville, to be completely honest, maar na het zien van hun Vevo Live Session van de track Trippin… ya girl woke her ass up.
Waar hiphop vaak wordt geassocieerd met agressie, geweld en beef, vind ik het belangrijk om te laten zien that it ain’t all that. Mentorschap is een thema dat sinds het begin al een grote rol speelt in het succes van (bijna) al jouw favoriete rappers.
Timbaland en The Neptunes hebben altijd een gedeelde tweede plek gehad. Dus, na vele gesprekken, documentaires, crate digging en felle discussies met mijn broer, denk ik dat ik het antwoord heb op de eeuwenoude vraag: wie is de betere producer Timbaland of The Neptunes?
Timbaland en The Neptunes hebben altijd een gedeelde tweede plek gehad. Dus, na vele gesprekken, documentaires, crate digging en felle discussies met mijn broer, denk ik dat ik het antwoord heb op de eeuwenoude vraag: wie is de betere producer Timbaland of The Neptunes?