Vandaag is het 30 jaar geleden dat ATCQ debuteerde met het album People’s Instinctive Travels and the Paths of Rhythm. Waar het voor de gemiddelde fan ook hier begon, kent mijn queeste naar adoratie voor de groep een ander startpunt.

WHEN I WAS 17
De eerste keer dat ik over de groep hoorde was ergens begin 2000’s. MTV had toen een show “When I Was 17” waar celebrities vertelde over what they were up to when they were 17. Elke aflevering stond in het teken van drie artiesten. Dit keer was het onder andere Pharrell and two others I don’t remember. Hij gooide de naam ATCQ als één van zijn vele inspiraties. Ik weet nog dat hij het voornamelijk had over de track “Bonita Applebum”. Ik heb dat nummer toen beluisterd and I loved it immediately.

WE GOT IT FROM HERE… THANK YOU 4 YOUR SERVICE
Het bleef daarna wat betreft ATCQ bij mij toen voornamelijk bij de hits, niks trok mij om echt te duiken in de discografie. That all changed rond het einde van 2016, begin 2017 nadat ze de laatste tape dropte We got it from Here … Thank You 4 Your service. Ik begreep eindelijk alle lof en lobi die ze kregen. Deze lobi kwam nu ook van mijn kant. Ik zou liegen als ik zei dat die Kanye feature op dat album ook niet een kleine rol heeft gespeeld. I had the album on repeat for days and if I had the physical copy, it would’ve been scratched the way I bumped the shit out of it. Dit album is een prachtige afsluiting van een prachtig carrière. Should’ve won a Grammy, but we already know dat Grammy’s geen gewicht meer dragen.

Voordat ik mezelf toevoegde aan de grote groep ATCQ fans, was ik me al bewust van ATCQ’s impact, due to the hiphop heads around me praising them, maar zoals ik al zei trok niks mij om uit te zoeken wat deze impact precies inhield. In the early days of 2017, I decided I wanted to delve more into the subject hiphop and expand my knowledge, omdat – zoals vaker aangegeven – mijn kennis toen voornamelijk gelimiteerd was tot Kanye’s discografie.

ATCQ X VANS
Mijn queeste naar hiphop expertise begon met het aanschaffen van boeken en het bekijken van documentaires. One of these documentaries being “Beats, Rhymes & Life: The Travels of A Tribe Called Quest” een documentaire over de groep. Na het checken van deze 97-minuten durende documentaire, that was it. Dagenlang heb ik alleen maar ATCQ geluisterd. Ik begon vanaf het laatste album, want deze was recent gedropt en maakte veel geluid op social media. Daarnaast kwam, om deze release te droppen, ook een collab met Vans. Deze slip-ons waren uitverkocht in mijn maat, so I copped them in a size bigger. Tot op heden heb ik ze niet gedragen, ergens ook omdat het een sentimentele waarde heeft. Voor iemand anders is dit slechts een patta, maar voor mij is dit een tastbaar overblijfsel van mijn introductie tot ATCQ en daarbij mijn eerste formele kennismaking met de cultuur.