Van alle dingen die zijn voortgekomen uit de pandemie, is Verzuz mijn favoriet. Vrijwel elke battle is pure nostalgie. Je girl was fan. I was all here for it, until it was brought to my attention dat Swizz Beatz en Timbaland, de oprichters van Verzuz, eraan denken om een Biggie versus Tupac te organiseren. Wanneer laten wij hen die zijn heengegaan eens een keertje met rust?
Laten we het hebben over het fenomeen “cancel culture”. Naast “toxic” en “energy” the most overused term in this day and age. It’s wack.Heel deze cancel culture is wack. Ik ga jullie haarfijn uitleggen waarom it’s wack AF is.
Artiesten worden aanbeden. De hemel in geprezen. Verafgood zelfs. Alles wat ze doen wordt door de media op de voet gevolgd. Elke misstap wordt vergroot en gedeeld met het publiek. Zeker als het gaat om hoe ze bewegen in tijden van nood. Let me say one thing: these rappers ain’t gonna save us and quite frankly… it’s not their job to do so. Hear me out.
Waar de meerderheid van de fans verliefd werd op de sounds van ATCQ na het horen van tracks zoals “Scenario”, “Can I Kick It?”, “Electric Relaxation” en “Bonita Applebum”, begint mijn queeste in 2016 met een MTV show, een documentaire en een patta.
Ik weet dat dit een hiphop website is, maar ik moet even m’n props geven aan de nieuwe lichting r&b-artiesten. Plus, de lijn tussen hiphop en r&b is al een tijdje onduidelijk, since every rapper be singing on hooks and using r&b samples.
Ik herinner me nog een tweet van Lloyd Banks waarin hij aangaf dat “ain’t nobody checking for banks anymore”. Ik heb hier heel lang over nagedacht, is dat zo? If so, hoe zit dat? Wanneer is de koek op? Wanneer is een rapper niet meer relevant?
Waar hiphop vaak wordt geassocieerd met agressie, geweld en beef, vind ik het belangrijk om te laten zien that it ain’t all that. Mentorschap is een thema dat sinds het begin al een grote rol speelt in het succes van (bijna) al jouw favoriete rappers.
Deze week is het vier jaar geleden TLOP voor het eerst ten gehore werd gebracht in een uitverkochte Madison Square Garden en zestien jaar geleden dat TCD dropte. Geen betere tijd dus om het te hebben over mijn ietwat destructieve, ongezonde, enigszins fascinerende, eenzijdige relatie met Kanye West.